Na rubieży domeny Piastów, czyli od kasztelanii przemęckiej po zaranie ziemi wschowskiej
Serdecznie zapraszamy na wykład Bartosza Tietza do siedziby Muzeum Ziemi Wschowskiej przy pl. Farnym 3 w piątek 23 sierpnia o godz. 19.00. Wstęp wolny. Wykład jest autorską wizją historii politycznej i osadniczej ziem położonych w międzyrzeczu środkowej Obry i Odry w dobie piastowskiej.
Ziemia wschowska to jednostka administracyjna Królestwa Polskiego doby Jagiellonów i królów elekcyjnych, która pełniła w okresie późnośredniowiecznym i nowożytnym znaczącą rolę, można powiedzieć, że wprost nieproporcjonalną względem zajmowanego przez nią niewielkiego obszaru. Historia tej ziemi we wcześniejszym okresie piastowskim (ok. 930/60-1370) nie cieszyła się jak dotąd dużym zainteresowaniem badaczy. Pierwotnie ziemie te pełniły rolę ochronnej rubieży domeny piastowskiej (czyli okolic Poznania i Gniezna), później w XII w. powstała tu kasztelania przemęcka, pełniąca prawdopodobnie przez pewien czas swoiste udzielne władztwo piastowskich książąt z linii wielkopolskiej – Odona i Władysława Odonica. Wydaje się, że w późnym średniowieczu, wraz z upadkiem znaczenia Przemętu, na gruzach kasztelanii ukształtowała się ziemia wschowska wraz z nowym czołowym ośrodkiem regionu – Wschową.
Ryc. Ziemia wschowska na mapie „Palatinatvs Posnaniensis in Maiori Polonia primarii nova delinatio” z końca XVII w.; zb. Muzeum Ziemi Wschowskiej, nr inw. MZW/K/124
